Svetlana zaszła w ciążę w 11 klasie od swojej koleżanki z klasy – w tym czasie była pewna, że to miłość jej życia. Ale Victor, dowiadując się o ciąży, odmówił dziecku, a nawet zaczął plotkować o dziewczynie w całej wiosce. Svetlana sama i jej rodzice „zdobyli” wstyd – małoletni przyniósł dziecko, co ludzie powiedzą. Ale dziewczyna miała szczęście, że jej rodzice ją wspierali i pomagali jej i dziecku.
Dwa lata później postanowiła wstąpić na uniwersytet – jej córka opuściła rodziców i pojechała do miasta. Równolegle do Wydziału Ekonomii Svetlana znalazła pracę w niepełnym wymiarze godzin – dostała kelnerkę w jednej z restauracji w mieście, aby pomóc rodzicom w zarabianiu pieniędzy.
Tam poznała Oresta – młodego, pięknego i nie biednego. Mężczyzna natychmiast zakochał się w dziewczynie i był gotowy na wszystko dla niej. Romantyczne spotkania, słodkie pocałunki – i Svetlana przenosi się do życia z Orestem.
I od tego momentu zaczynają planować ślub. Dziewczyna oczywiście natychmiast powiedziała mu o swojej córce – Orest powiedział, że to wcale nie jest problem. Dała nawet pieniądze, żeby kupiła dziecięce stroje, zabawki. Z czasem Svetlana zaczęła poruszać temat przenoszenia do nich córki. Jakie było jej zaskoczenie, że jej mężowi się to nie podobało.
Mocno powiedział, że rozumie: kocha swoją córkę, ale niech nadal mieszka w wiosce. Dlaczego mają teraz dzieci? I ogólnie – dziecko jest przyzwyczajone do dziadków i nie należy tutaj. Potem Svetlana była zszokowana i nie wiedziała, co powiedzieć – kochała Oresta.
Ale ostatnie zdanie jej męża pomogło zrobić właściwy krok: – Musisz zrozumieć, że nie jestem gotowy na wychowanie cudzego dziecka. Dlatego dokonaj wyboru – ja lub Inna. Myślę, że zrobisz wszystko dobrze, a my będziemy żyć tak jak poprzednio – powiedział pewnie. Dziewczyna nic nie odpowiedziała. Ale następnego dnia, kiedy Orest wrócił do domu, ani Svetlana, ani jej rzeczy już nie były, ale była notatka: „Zawsze wybiorę moje dziecko”.”
