To były urodziny jej piętnastoletniej wnuczki i zaprosiła wszystkich do swojego domu. Babcia siedziała w kuchni i robiła na drutach. Nie brała udziału w tym święcie. Była przyjazna dla wszystkich. Przyjaciele mojej wnuczki zawsze mówili, że jej babcia była bardzo miła.
Każdy marzyłby o takiej babci. Moich rodziców nie było tego dnia w domu. Byli w teatrze.
Babcia ostrzegła je, że ich rodzice wkrótce wrócą i że impreza dobiega końca. Dziewczynki szykowały się i zaprosiły solenizantkę na spacer, bo na dworze była ładna pogoda.
Babcia nie miała nic przeciwko, ale stół nie był posprzątany, a naczynia brudne. Wnuczka bardzo chciała wyjść z koleżankami. Ale nie można tak zostawiać rzeczy, trzeba po sobie posprzątać! Co pomyślą dziewczyny? To nie w porządku, kiedy dobrze się bawisz, a inni muszą po tobie sprzątać. Rodzice byli wyrozumiałymi ludźmi i celowo opuścili dom, aby ich córka mogła cieszyć się wakacjami, a jej przyjaciele mogli czuć się komfortowo.
A ci dobrzy rodzice nie byliby zadowoleni widząc taki bałagan w domu. To nie w porządku wobec rodziców! Moja babcia dała mi różne przykłady ze swojej młodości.
Oni też bawili się z przyjaciółmi, urządzali imprezy i zostawali do późna. Ale po każdych wakacjach jej przyjaciele pomagali jej sprzątać.
Dziewczynki poczuły się zawstydzone i postanowiły pomóc koleżance posprzątać dom. Odkurzały, sprzątały ze stołu i zmywały naczynia. Babcia patrzyła na nie z podziwem i dalej robiła na drutach.
Dziewczynki chciały szybko skończyć, aby móc wyjść na spacer. Gdy wszystko skończyły, podziękowały babci za pyszne jedzenie i poszły na spacer. Kiedy moi rodzice wrócili do domu, wszystko było posprzątane, a dom był całkowicie czysty.
