Mam 45 lat. Rok temu zrobiłem jeden grzędę doo, za co do tej pory nie mogę sobie wybaczyć. Poznałem młodą, piękną dziewczynę. Zakochałem się na piętach. Była duchem snu, ugh wał. Znowu poczułam się jak chłopiec. Przez długi czas nie miałem uczuć do żony i wierzyłem, że zasłużyłem na więcej, nowe życie. W tym momencie zrobiłem wszystko, aby być blisko niej.
Przeszedł podzieloną rangę, dokora, podział własności, słuchał wezwań swoich krewnych. Myślałem tylko o jednej rzeczy: budzeniu się w ramionach każdego dnia. Ale wszystko skończyło się szybko, jak się zaczęło. Minęło sześć miesięcy i zdałem sobie sprawę, że tęsknię za żoną, ciepłem i komfortem oraz niezawodnym ramieniem.
Teraz jestem tatą, który karmi, ubiera, czyści. Podąża za postacią, nie pasuje do talerza, niczego nie gotuje. Gospodarstwo domowe jest dla niej dzikim tematem. Może tylko nadrobić zaległości, z przyjaciółmi iść na zakupy i kawiarnie, jechać na wakacje. Nawet kiedy wracam do domu, ona mnie nie spotyka. Siedzi przez telefon i zwięźle odpowiada na pytania.
Po sześciu miesiącach jedzenia tylko pierogów i fast foodów skończyłem w sklepie monopolowym.
Przyszła do mnie tylko raz, a nawet potem po pieniądze. Podczas zwolnienia przyszli po mnie synowie, dowiedziała się, że dałem im samochody i zrobiłem skandal. Potem byłem przeciwko moim spotkaniom z nimi.
Nasz związek stał się jeszcze bardziej szorstki. Wszystko przestało jej odpowiadać. Więc chrapię, a potem skaczę stopami. I podobno jest ideałem, a ja jej jestem winien. Była samolubna. A żona колиաня była ze mną zarówno w żałobie, jak i radości. Kiedy wszedłem do Ava Riya, nie spałem w nocy, usiadłem obok łóżka; były dni, kiedy jedli pustą owsiankę.
Zawsze mnie wspierała i inspirowała. Dopiero teraz rozumiem, że dzięki jej wierze odniosłem taki sukces. Ale jest już za późno. Powrót do domu stał się moim ukochanym marzeniem. Codziennie po pracy podjeżdżam do domu, patrzę na okno jej sypialni. Więc chcę wejść, ale nie odważę się. Ona nie bada mojej zry.
