Tanya była bardzo szczupłą dziewczyną i nie mogła znieść spania na piecu. Teraz jest łatwiej, ale wtedy jej babcia spała obok niej i nie było w ogóle miejsca. Tanya nigdy nie widziała swoich rodziców. Miała tylko babcię, która była bardzo surowa. To ona zabrała Tanię do pierwszej klasy. Dziewczynka była smutna, bo wszyscy byli z rodzicami, a ona ze starszą panią. Jedynym pocieszeniem było to, że nauczycielka była miła. Nazywała się Irina Antonowna.
Pewnego razu babcia Tani zaprosiła swoich przyjaciół do domu. Chwalili babcię Nastii: “Co za wspaniała kobieta. Wychowałaś ją, wykształciłaś, zaprowadziłaś do szkoły, chociaż nadal nie wiesz, czy jest twoją wnuczką”. Tania wszystko słyszała, ale udawała, że śpi. Z rozmów przyjaciół dowiedziała się, że jej matka jest w więzieniu, a ojciec już dawno zmarł. Tanya dobrze radziła sobie w szkole, ale bała się wychodzić z klasy, by nie dokuczali jej koledzy. Pewnego dnia Tanya wróciła do domu i już miała jeść lunch, gdy usłyszała dzwonek do drzwi. Otworzyła drzwi.
W progu stanęła szczupła kobieta: “Kogo chcesz?” “Tanya, moja córko, jak ty urosłaś. Wyglądasz nawet jak teczka twojego ojca”. Dziewczynka bardzo się przestraszyła, gdy nieznajoma kobieta postanowiła ją przytulić. Krzyknęła, a jej babcia przybiegła ją usłyszeć. -“Babciu, czy to moja mama?” “Idź, wnusiu, idź na spacer, muszę porozmawiać z twoją ciocią.
– Czy mogę ją chociaż przytulić – zapytała żałośnie kobieta. – Nie – odpowiedziała ostro babcia Nastia. Odejdź, wychowałam ją od pieluch i sama ją wyleczę. Kobieta skinęła głową i zaczęła odchodzić. Ale Tanya nie mogła dłużej tego znieść. “Mamo, mamo”, zawołała i pobiegła w jej ramiona. Długo się przytulały, płacząc. Babcia Nastii również nie mogła powstrzymać łez.
Ale nadal nie pozwoliła matce zostać z córką. Od tego czasu minęło wiele lat. Życie Tani zmieniło się. Uczyła się bardzo dobrze, skończyła studia, wyszła za mąż i dała swojej babci Nastii prawnuka. Rok później jej babcia zmarła. Tanya nigdy nie pamiętała własnej matki. Wydawało się, że tamto spotkanie było tylko niezrozumiałym i niepotrzebnym fragmentem jej życia.
