Tanya była najlepszą uczennicą w szkole podstawowej. Chodziła do szkoły jak na wakacje. Nigdy się nie spóźniała, zawsze była bardzo schludnie ubrana. Ale w gimnazjum jej wyniki zaczęły się stopniowo pogarszać. Zaczęła dostawać piątki, a potem szóstki. Spóźnianie się stało się nawykiem. Potem, w szkole średniej, Tanya przestała się uczyć. Opuszczała nawet lekcje.
Wygląd dziewczyny pozostawiał wiele do życzenia: pomięte ubrania, brudne buty, a raz przyszła do szkoły w podartych rajstopach. Niestety to wszystko doprowadziło do wyśmiewania i prześladowania przez kolegów z klasy. Tanya zachowywała się bardzo cicho i była wycofana, z nikim nie rozmawiała, siedziała sama. Nauczyciele ciągle ją besztali, a jej wychowawczyni była bardzo profesjonalna – krzyczała na nią, donosiła na całą klasę i groziła, że zostawi ją w drugiej klasie.
Raz nawet powiedziała, że nie ma przyszłości w życiu i skończy szorując toalety. Tanya słuchała w milczeniu, patrząc na nią z dystansem. Wychodziła ze szkoły jako pierwsza i zawsze przychodziła spóźniona. Przewodniczący klasy zawsze zastanawiał się, dokąd ucieka, dlaczego z doskonałej uczennicy stała się niezdolną do nauki, ponieważ pamiętał ją z podstawówki.
W końcu postanowił ją śledzić. Dowiedział się, że mieszkała w starym baraku z matką i młodszym bratem. Ukrył się za domem i uważnie obserwował Tanię. Wróciła ze szkoły i zaczęła nosić wodę do domu. Widać było, jak ciężko było jej je nieść. Potem przyniosła wiadra z brudną wodą, wylała ją i znów pobiegła do domu.
Potem wybiegła gdzieś z domu. Nikita poszła za nią. Okazało się, że spieszyła się, aby odebrać brata z przedszkola i zatrzymała się w sklepie, aby kupić trochę jedzenia. Podczas zakupów Nikita postanowił zapytać chłopców z sąsiedztwa o Tanię i jej rodzinę. Powiedzieli mu, że matka dziewczyny choruje od dłuższego czasu i nie jest w stanie pracować. Tanya opiekuje się nią i jej bratem, a także pracuje. Pracowała na pół etatu jako sprzątaczka, zamiatając rano ich podwórko.
Po tym, co zobaczył i usłyszał, Nikita stanął w obronie Tanyi, gdy nauczycielka krzyczała na nią na cały głos i powiedziała jej: “Czy mogłabyś chociaż raz pofatygować się i dowiedzieć, dlaczego ona nie przychodzi do szkoły na czas? Jedyne, co możesz zrobić, to zbesztać ją i obrzucić wyzwiskami przy całej klasie”.
Po usłyszeniu tych słów, nauczyciel był nawet zawstydzony przed klasą i nic nie odpowiedział. Oczywiście całe grono pedagogiczne później dowiedziało się o co chodzi. Nauczyciele strasznie wstydzili się swojej obojętności i obojętności i aby jej zadośćuczynić, postanowili jej pomóc. Kupili wszystkie niezbędne leki dla matki Tanyi, zatrudnili dla niej pielęgniarkę i zapłacili za jej usługi w całości przez rok. Następnie rodzice Nikity zgłosili się na ochotnika, aby jej pomóc.
Wszyscy byli szczęśliwi: matka Tanyi, która później znacznie się poprawiła, i sama dziewczyna, która była bardzo szczęśliwa z powodu swojej matki i miała czas dla siebie, a także Nikita, która przez te wszystkie lata potajemnie kochała Tanię i bardzo się o nią martwiła.