Wołodymyr miał teściową, która mieszkała sama w małym mieszkaniu na obrzeżach miasta. Kilka tygodni temu zachorowała i poprosiła swoją córkę Natalię o pomoc.
Natalia jednak niegrzecznie odmówiła, mówiąc, że nie ma czasu dla matki i nie interesują jej jej problemy. Włodzimierz podsłuchał rozmowę żony z matką i postanowił działać. Następnego dnia odwiedził swoją teściową, zdał sobie sprawę, że jej stan naprawdę nie napawa optymizmem i zabrał ją do szpitala.
Został z nią przez cały dzień, gdy była badana, a następnie przyniósł jej wszystkie potrzebne rzeczy, gdy lekarz powiedział, że musi zostać w szpitalu. Volodymyr codziennie odwiedzał swoją teściową, przynosząc jej świeże owoce i warzywa. Tydzień później starsza kobieta została wypisana ze szpitala, a lekarz ostrzegł ją, że potrzebuje stałej opieki. Wołodymyr przywiózł ją więc do swojego domu. Ale kiedy Natalia zobaczyła swoją matkę, była bardzo zła i nie chciała się nią opiekować.
Natalia krzyczała na męża, mówiąc, że jej matka nie jest chora i że tylko szuka uwagi. Nie chciała, aby jej babcia mieszkała z nimi, ponieważ uważała, że to zrujnuje ich życie. Teściowa, starsza kobieta, miała złamane serce i zamierzała odejść.
Vladimir był zaskoczony i nie spodziewał się takiego zachowania ze strony żony. Zastanowił się przez kilka minut i zdał sobie sprawę, że ożenił się z kobietą bez serca. Poprosił Natalię, aby odeszła i dał jej klucze do mieszkania matki, a sam zajął się Mariną Iwanowną.
Tydzień później postanowił rozwieść się z żoną, mówiąc, że nie potrzebuje tak pozbawionej skrupułów partnerki. Natalia była zaskoczona i nie rozumiała, dlaczego Vladimir chciał pomóc jej matce. Mężczyzna był jednak przekonany, że postąpił słusznie, opiekując się teściową, mimo że jego własna córka odmówiła jej pomocy.
