Jesienią Artem i Elena chcieli się pobrać. Piękna, nierozłączna para. Zawsze byli razem. Rozstawali się tylko raz na kilka miesięcy – on studiował, by zostać kierowcą w mieście, ale nawet wtedy przyjeżdżał w każdy weekend, by zobaczyć swoją ukochaną. Nie wstąpił do wojska – nie nadawał się. Ciotka Oleny, która była już na emeryturze, zaraz po szkole załatwiła jej pracę sekretarki w prestiżowym miejscu. Ich życie osobiste układało się dobrze, wszyscy podziwiali tę wspaniałą parę.
Artem był wysokim facetem o szerokich ramionach i atletycznej budowie. Miał duże czarne oczy i włosy koloru smoły. Lena była niską, szczupłą dziewczyną o długich rzęsach, niebieskich oczach, marmurowej skórze i blond włosach. Oboje rodzice byli zadowoleni z tego związku: przygotowali posag dla dziewczyny i dom w pobliżu, aby opiekować się przyszłymi nowożeńcami. W sierpniu ubiegłego roku do wioski przybyła kobieta, aby podnieść poziom kultury.
Dlatego zebrała młodych ludzi, otworzyła kółko teatralne i postanowiła wystawić Romea i Julię. Bez wątpienia Artem został wybrany do roli Romea, a Alla otrzymała rolę Julii. Alenie zaproponowano rolę statystki, ale odmówiła z powodu napiętego grafiku. Artem zaczął znikać na próbach i rzadko się widywali. Alla zawsze prosiła go o pomoc, a on jej pomagał.
Wkrótce Artem i Alla rozpoczęli związek. Sztuka została dobrze przyjęta przez publiczność miasta, więc podróżowali z nią po całym regionie. W listopadzie Artem i Ałła pobrali się. Olena rzuciła pracę i wyjechała do miasta. Pomagał jej tam wujek (brat ojca). Wiosną Olena urodziła syna, Hrycia. Dostała pracę i poznała narzeczonego o skomplikowanym niemieckim nazwisku. Thomas był dobrodusznym człowiekiem, który był szaleńczo zakochany w Olenie. Dziś są szczęśliwymi dziadkami.
Mają dwoje wnucząt, które bardzo rozpieszczali. Mojej synowej się to nie podobało, chciała je wychowywać w całej surowości. Artem i Ałła mieszkali w stolicy. “Aktorka” nie planowała pozostać w wiosce i Olena o tym wiedziała. I tak minęło wiele lat. Olena od dawna nie była w domu z rodziną, a jej brat przeprowadził się do pobliskiego miasteczka. Pojechała go odwiedzić, a przed wyjazdem postanowiła pójść na grób rodziców. Olena posprzątała grób, położyła kwiaty dla każdego z nich i usiadła na ławce. Nagle ktoś dotknął jej ramienia… “Artem, to na pewno on, ale jak?” Olena była oszołomiona.
“Witaj, piękna Lino, nic się nie zmieniłaś” – powiedział łagodnie Artem, jakby rozstali się wczoraj, mimo że minęło 35 lat. “Zestarzałem się, ale ciągnie mnie do rodzinnego miasta… Powinniśmy postawić naszym rodzicom porządne pomniki, niech wszyscy żyją w wiecznej pamięci…” powiedział Ivan, po czym kontynuował: “Wiesz, Olena, niby mieszkamy w mieście i wszystko jest w porządku, ale mam wrażenie, że wszystko zrobiłem źle. Wydaje mi się, że całe życie żyłem w złym celu… Przy tobie miłość mnie inspirowała, czułem się pewny siebie, mogłem zrobić wszystko.
Z Alą to było jak bagno, ciągnęło mnie w dół… okazuje się, że miłość jest inna – uśmiechnął się – Mam dobrą pensję, dobre stanowisko, ale dla niej wciąż jestem wieśniakiem, nie dorównuję jej. Czuję się, jakbym przeżył swoje życie na próżno: nie zbudowałem domu, nie zasadziłem drzewa, nie urodziłem syna… Ałła jest bezpłodna… nie mogła urodzić” – powiedział Artem z tęsknotą i smutkiem. “Czekaj” – Olena wyjęła fotografię – “spójrz, czy to ci kogoś przypomina?
Artem zaniemówił, nie mógł nic powiedzieć przez kilka minut. To był on na zdjęciu, ale w młodzieżowym ubraniu i z inną fryzurą. “Dlaczego mi nie powiedziałeś?” “Czy to by coś zmieniło? Grisha jest dumnym chłopcem, wie, że jesteś jego prawdziwym ojcem, nigdy go nie okłamałem. Weź zdjęcie, jest na nim jego numer. Prosił, żebym ci je dał na wypadek, gdybym go kiedyś spotkał. Możecie porozmawiać i się poznać, to żaden problem. Muszę kończyć, jutro wylatuję.
Życzę ci szczęścia, a miłość, choć jest inna, jest czymś, co wybieramy… Artem usiadł na ławce, objął głowę obiema rękami, obwiniając się o wszystko
