Dacza Antoniny Siergiejewny była miejscem odosobnienia, gdzie każdy mógł odpocząć od zgiełku miasta.
Tym razem, kiedy Anton, jej wnuk, przyjechał tam na letnie wakacje, poznał Daszę, piękną dziewczynę z sąsiedztwa o jasnozielonych oczach, które lśniły w słońcu jak drogocenne kamienie. Była nie tylko piękna, ale także niezwykle pracowita.
Pewnego gorącego letniego dnia Anton zauważył ją pracującą przy zbieraniu siana z wysokiej zielonej trawy na pobliskim polu. Serce zabiło mu szybciej na widok jej opalonych ramion i słodkiej twarzy oświetlonej słońcem. “Cóż, czy taka piękna dziewczyna wygląda na tak ciężko pracującą? Pozwól, że ci pomogę!” powiedział bez wahania,
podchodząc do niej z uśmiechem. Dasha początkowo odrzuciła jego ofertę, ale jego upór i otwarty podziw przełamały jej powściągliwość. Pozwoliła mu sobie pomóc. Pracowali razem do zachodu słońca, rozmawiając i śmiejąc się, całkowicie zapominając o czasie.
Zrobili dużo siana, ale czas leciał szybko. “Jesteś taki miły, Anton”, powiedziała Dasha, gdy skończyli. “Nieczęsto spotykam tak uważnych obywateli. Anton poczuł, że jej komplement roztopił jego serce. “Jestem gotów pracować dla ciebie każdego dnia”, odpowiedział, nie ukrywając swoich uczuć. Od tego dnia zaczęli spędzać ze sobą więcej czasu. Anton pomagał jej w ogrodzie,
Wieczorem często chodzili nad brzeg rzeki, rozmawiając o wielu rzeczach, podczas gdy zachód słońca malował niebo w pastelowych kolorach. Każdego dnia Anton był coraz bardziej pewny, że jest zakochany w Daszy. Wyjawił jej swoje uczucia pod rozgwieżdżonym niebem i ku jego wielkiemu zaskoczeniu, ona odwzajemniła jego uczucia.
“Nigdy nie myślałam, że spotkam kogoś tak wyjątkowego w naszej małej wiosce”, wyszeptała, gdy trzymali się za ręce i patrzyli w rozgwieżdżone niebo. To był początek pięknej historii miłosnej między chłopakiem z miasta i wiejską pięknością, opartej na szczerym podziwie i wzajemnym szacunku.
