Jako bliscy przyjaciele, nasze rodziny zawsze wydawały się do siebie idealnie pasować. Często spędzaliśmy razem czas, śmiejąc się i ciesząc swoim towarzystwem. Kiedy więc wpadliśmy na pomysł spędzenia weekendu razem, wszyscy byli podekscytowani.
„Będzie świetnie!” – powiedziała z radością moja żona. „Dzieci mogą się razem bawić, a my możemy uciec od zgiełku miasta”. Szybko się spakowaliśmy i pojechaliśmy na wieś. Pierwszy dzień był zabawny: urządziliśmy piknik, graliśmy w różne gry i cieszyliśmy się świeżym powietrzem. Ale kiedy nadszedł wieczór, wydarzyło się coś, czego zupełnie się nie spodziewaliśmy. Wszystko zaczęło się od drobnej sprzeczki, kiedy jeden z naszych przyjaciół zdecydował, że nasza rodzina powinna posprzątać po kolacji.
„Jesteście młodsi, więc powinniście pracować ciężej” – powiedział z uśmiechem. Byliśmy zaskoczeni tym komentarzem, ale postanowiliśmy go zignorować. Jednak następnego ranka sytuacja się pogorszyła.
Nasi przyjaciele zaczęli krytykować nasze dzieci za ich drobne wybryki, a nawet zaczęli uczyć nas, jak je wychowywać. „Wasze dzieci są zbyt hałaśliwe. Powinniście być dla nich bardziej surowi” – powiedział ojciec innej rodziny. Moja żona próbowała się kłócić: „Dzieci tylko się bawią. Nie robią nic złego”. Nastrój szybko się pogorszył, i zaczęliśmy czuć się nieswojo. Nasi przyjaciele, którzy zawsze wydawali się wyrozumiali i mili, nagle pokazali inną stronę. Kiedy wróciliśmy do domu, moja żona i ja długo rozmawialiśmy o tym incydencie. W rezultacie doszliśmy do wniosku, że czasami nawet bliscy przyjaciele mogą zaskoczyć nas swoim zachowaniem. Ta podróż otworzyła nam oczy na fakt, że czasami lepiej jest zachować pewien dystans w celu utrzymania przyjaźni.
