Moja matka wcześnie wyszła za mąż, zachodząc ze mną w ciążę w wieku 18 lat i spiesząc się, by związać się z moim ojcem, którego głęboko kochała. Poznali się w przerażających okolicznościach, kiedy moja matka była molestowana przez dwóch mężczyzn na dyskotece.
Kiedy sytuacja się zaostrzyła, mój ojciec bohatersko interweniował, w wyniku czego moja matka była wdzięczna, a mój ojciec uciekł ze złamanym nosem. Jednak ich małżeństwo było naznaczone trudnościami. Jedliśmy głównie ziemniaki i kapustę, a mój ojciec często znikał na kilka tygodni i uciekał się do przemocy fizycznej przy najmniejszej prowokacji.przy najmniejszej prowokacji. Ja również cierpiałem z powodu jego gniewu.
Nie było możliwości powrotu do domu mojej babci, ponieważ ona głęboko wierzyła, że sami musimy rozwiązać swoje problemy. Po 6 latach życia w tym chaosie, moja mama i ja w końcu uciekłyśmy do domu babci, która niechętnie nas przyjęła. Mieszkaliśmy w ciasnych warunkach, dzieląc mały dom z kilkoma członkami rodziny. Tylko moja babcia pracowała, a nasza dieta składała się głównie z warzyw ogrodowych.
W końcu moja mama przeprowadziła się do miasta i znalazła pracę. Zostałem z babcią, tęskniąc za mamą, która nie zabrała mnie ze sobą. Chociaż otrzymywałem wsparcie finansowe od obojga rodziców, a babcia obsypywała mnie prezentami i uczuciami, pozostałem z poczuciem, że jestem w potrzebie.bycia bezużytecznym. Te pierwsze sześć lat mojego życia położyło się cieniem na moim szczęśliwym dzieciństwie. Osiągałem doskonałe wyniki w nauce, ale czułem głęboką pustkę. Podczas sporadycznych wizyt zauważyłem, jak moja matka zmienia się w bogatą i stylową kobietę, co tylko zwiększyło moją dezorientację i tęsknotę.
Teraz, w wieku 20 lat, pracuję w tym samym mieście co moja matka. Spotykamy się raz na dwa tygodnie, bardziej jak przyjaciele niż rodzina. Tęsknota spowodowana jej nieobecnością podczas moich lat formacyjnych pozostanie przejmującą częścią naszej relacji.
