Siergiej, starszy wdowiec, spotkał się ze sprzeciwem swoich dzieci wobec związku z Ariną, pielęgniarką. Jego córka Lana oskarżyła Arinę o to, że interesuje ją tylko majątek Siergieja, a nie on sam.
Oszołomiony tonem córki, Siergiej pomyślał o swoim prawie do szczęścia i miłości, niezależnie od wieku. Jego pozostałe dzieci również nie pochwalały go, uważając, że jest za stary na związki i powinien cieszyć się życiem w pojedynkę. Nie brały pod uwagę jego samotności, rzadko go odwiedzały i nie dbały o niego. Serhii bronił swojego prawa do życia tak, jak chciał, w tym do podejmowania decyzji dotyczących swojego majątku. Serhii był oddanym samotnym ojcem po śmierci żony,
postanowił nie żenić się ponownie dla dobra swoich dzieci.
Pamiętał, jak jego przyjaciel cierpiał z powodu swojej surowej macochy, co wpłynęło na jego decyzję o pozostaniu singlem. Poświęcił swoje życie dzieciom, wspierając je we wszystkim. Z czasem Sergey przedstawił Arinę swoim dzieciom. Poznali się w klinice, gdzie pracowała jako pielęgniarka i często opiekowała się Serhijem. Arina, która nigdy nie wyszła za mąż z powodu zdrady w młodości, posiadała skromne mieszkanie i dom w wiosce. Łączyło ich wspólne doświadczenie samotności i postanowili się pobrać, a Arina ostatecznie zgodziła się założyć białą suknię i welon, choć początkowo była przeciwna jakimkolwiek uroczystościom.
Pobrali się w wieku 65 i 50 lat bez obecności dzieci. Dzieci, które nadal były podejrzliwe wobec Ariny, przyszły do domu Siergieja, aby sprawdzić, co się z nią dzieje, wierząc, że chodzi o jego mieszkanie. Arina, rozumiejąc ich nieufność, pozostała przyjazna i gościnna, nie skarżąc się na nich Serhijowi. Po spokojnej śmierci Ariny okazało się, że zapisała cały swój majątek dzieciom Siergieja, udowadniając swoją szczerą miłość do niego.
Siergiej żył nieco dłużej, odchodząc z uśmiechem, ponieważ kochał i był kochany. Ich historia podkreśla uniwersalne prawo do miłości, niezależnie od wieku – prawo, które Siergiej i Arina w pełni zrealizowali.
