Kiedy miałam 23 lata, wyszłam za Antona i zamieszkałam z jego rodzicami, zgodnie z ich sugestią, aby uniknąć kosztów wynajmu domu. Jednak moi teściowie nie traktowali mnie dobrze, być może dlatego, że pochodziłam ze skromnej rodziny: moi rodzice i młodszy brat mieszkali w prostym dwupokojowym mieszkaniu. Teściowa często wypominała mi moją sytuację, a nawet odmówiła zapłacenia za nasze wesele. Zorganizowałeś więc małą uroczystość w kawiarni z 50 tysiącami, które moi rodzice byli w stanie nam dać.
Życie w domu moich teściów nie było łatwe. Moja teściowa zmuszała mnie do gotowania, pomimo moich ograniczonych umiejętności kulinarnych. Raz przez pomyłkę rozgotowałam owoce morza, za co dostałam od niej surową reprymendę. Często krytykowała mnie za to, że za mało zarabiam, mimo że mój mąż zarabiał mniej więcej tyle samo. Moje prośby o wsparcie były ignorowane: nigdy nie bronił mnie przed atakami matki. Nie pozwalano mi nawet prawidłowo się odżywiać: teściowa oskarżała mnie o bycie żarłokiem.
W ciągu dwóch lat, z powodu ciągłego stresu, schudłam 12 kg. Pomimo mojej miłości do Antona, moja nadzieja na poprawę słabła z każdym dniem. W końcu dotarłam do końca mojej drogi i odeszłam. Wynajęłam mieszkanie i złożyłam pozew o rozwód – ku uciesze mojej teściowej, która miała nadzieję, że następnym razem jej syn znajdzie “lepszą” żonę. Po latach odnalazłam szczęście w nowym małżeństwie i urodziłam dwójkę dzieci. Teraz prowadzimy skromne, ale harmonijne życie, ciesząc się prostymi przyjemnościami, takimi jak coroczne wakacje nad morzem. Z drugiej strony, mój pierwszy mąż jest nałogowym alkoholikiem i ma za sobą kilka małżeństw. Najprawdopodobniej moja była teściowa wciąż próbuje znaleźć “odpowiednią” żonę dla swojego “wspaniałego” syna.
