Otwierając drzwi swojego mieszkania, Marina zastała w przedpokoju rozrzucone damskie buty, które jej nie należały. Dźwięki kobiecego śmiechu potwierdziły, że mąż nie był sam. Zachowując spokój, skierowała się w stronę kuchni, skąd dochodziły głosy. Przed Mariną ukazał się niezwykły widok.
Jej mąż Oleg i najlepsza przyjaciółka Oksana siedzieli przy kuchennym stole z butelką wina, dwoma kieliszkami i otwartą pudełkiem czekoladek. Zarówno Oleg, jak i Oksana wyglądali zaniepokojeni jej przyjściem.
Na pytanie Mariny o okoliczność takiego spotkania, obie strony odpowiedziały niejasnymi usprawiedliwieniami. Pozostając niewzruszoną, Marina poinformowała o swojej natychmiastowej intencji rozwodu z Olegiem.
To oświadczenie zaskoczyło zarówno Olega, jak i Oksanę. Było im trochę przykro, że Marina czuje ulgę z faktu, że sprawy same się rozwiązały. Oleg, zdumiony, szukał wyjaśnień, ale napotkał na niezachwianą stanowczość Mariny. Później między Olegiem a Oksaną wybuchła kłótnia, podczas której okazało się, że ich relacje nie były tylko romansikiem. Marina próbowała rozluźnić sytuację, zachęcając ich do pojednania i myślenia o przyszłości. Pomimo zapewnień Mariny, Oleg nadal był przeciwny związkom z Oksaną.
Marina, zabierając głos, przypomniała mu, że mieszkanie jest jej spadkowym majątkiem, i powinien je opuścić.
Jako alternatywę subtelnie zasugerowała przestronne trzypokojowe mieszkanie Oksany, ale to tylko skłoniło Oksanę do sprowadzenia Olega na rozmowę na temat jego planów na przyszłość. Wychodząc z mieszkania, Marina poprosiła ich o odejście do jej powrotu. Stojąc na ulicy, nie żywiła żalu ani do męża, ani do najlepszej przyjaciółki. Wróciła do domu tylko po zapomniane mleko dla matki. W duszy była bardzo zadowolona, że nieoczekiwany przebieg wydarzeń ułatwił jej plany rozwodu. Rozważając sytuację, była wdzięczna za to, że nie mieli dzieci z Olegiem. Następnego dnia Marina oficjalnie złożyła pozew o rozwód.
