W szkole podstawowej Tanya była najlepszą uczennicą. Chodziła do szkoły, jakby to były wakacje. Nigdy się nie spóźniała i zawsze była bardzo schludnie ubrana. Ale w gimnazjum jej wyniki zaczęły się stopniowo pogarszać. Zaczęła dostawać czwórki, a potem szóstki.
Spóźnianie się stało się nawykiem. Następnie, w szkole średniej, Tanya całkowicie przestała się uczyć. Opuszczała nawet lekcje. Wygląd dziewczyny pozostawiał wiele do życzenia: pomięte ubrania, brudne buty, a raz przyszła do szkoły w podartych rajstopach. Niestety to wszystko doprowadziło do wyśmiewania i prześladowania przez kolegów z klasy.
Tanya zachowywała się bardzo cicho i wycofanie, z nikim nie rozmawiała, siedziała sama. Nauczyciele ciągle ją besztali, a wychowawczyni wykazała się pełnym profesjonalizmem – krzyczała na nią, donosiła na całą klasę i groziła, że zostawi ją w drugiej klasie.
Raz nawet powiedziała, że nie ma przyszłości w życiu i skończy szorując kible. Tanya słuchała w milczeniu, patrząc na nią z dystansem. Wychodziła ze szkoły jako pierwsza i zawsze przychodziła spóźniona. Przewodniczący klasy zawsze zastanawiał się, dokąd ucieka, dlaczego z doskonałej uczennicy stała się niezdolną uczennicą, ponieważ dobrze ją pamiętał ze szkoły podstawowej. W końcu postanowił ją śledzić.
Dowiedział się, że mieszkała w starym baraku z matką i młodszym bratem. Ukrył się za domem i uważnie obserwował Tanię. Wróciła ze szkoły i zaczęła nosić wodę do domu. Widać było, jak ciężko było jej je nieść. Potem przyniosła wiadra z brudną wodą, wylała ją i znów pobiegła do domu. Potem wybiegła gdzieś z domu. Nikita podążyła za nią.
Okazało się, że spieszyła się, by odebrać brata z przedszkola i po drodze zatrzymała się w sklepie spożywczym. Podczas zakupów Nikita postanowił zapytać chłopców z sąsiedztwa o Tanię i jej rodzinę. Powiedzieli mu, że matka dziewczyny choruje od dłuższego czasu i nie jest w stanie pracować. Tanya opiekuje się nią i jej bratem, a także pracuje.
Pracowała na pół etatu jako sprzątaczka, zamiatając rano ich podwórko. Po tym, co zobaczył i usłyszał, Nikita stanął w obronie Tanyi, gdy nauczycielka po raz kolejny krzyknęła na nią na cały głos i powiedziała: “Czy mogłabyś chociaż raz pofatygować się i dowiedzieć, dlaczego ona nie przychodzi do szkoły na czas? Potrafisz ją tylko zbesztać i obrzucić wyzwiskami przy całej klasie”.
Po tych słowach nauczyciel był nawet zdezorientowany przed klasą i nic nie odpowiedział. Oczywiście całe grono pedagogiczne później dowiedziało się o co chodzi.
Nauczyciele strasznie wstydzili się swojej obojętności i obojętności i aby jej zadośćuczynić, postanowili jej pomóc. Kupili wszystkie niezbędne leki dla matki Tanyi, zatrudnili dla niej pielęgniarkę i zapłacili za jej usługi w całości przez rok.
Następnie rodzice Nikity zgłosili się na ochotnika, aby jej pomóc. Wszyscy byli szczęśliwi: matka Tanyi, która później znacznie się poprawiła, i sama dziewczyna, która była bardzo szczęśliwa z powodu swojej matki i miała czas dla siebie, a także Nikita, która przez te wszystkie lata potajemnie kochała Tanię i bardzo się o nią martwiła.
