Byłam bardzo posłuszna i starałam się zadowolić teściową we wszystkim; wszystko, co powiedział mój mąż, było dla mnie prawem.
Na początku wszystko było w porządku, ale potem, gdy urodziły się moje dzieci, nie mogłam już sprzątać; mieszkaliśmy oddzielnie od teściowej, ale często nas odwiedzała, miała nawet klucze. Tak się złożyło, że gdy kładłam córkę spać, obudził się mój syn; dom nie był posprzątany, mogłabym chyba powiedzieć, że nie spałam od tygodnia.
W tym momencie otworzyły się drzwi i weszła teściowa, która od razu zaatakowała mnie oskarżeniami – kim się stałam, nie dbam o siebie; powiedziała nawet, że mój dom zamienił się w śmietnik. Nie sprzeciwiłam się _ _ chciałam sandał, powiedziałam, że nie mam czasu na prostotę przy dzieciach.
Moja teściowa nie mogła mnie zrozumieć, a jak mogła: miała jedynego syna, który był wychowywany przez babcię. Zaczęła wykładać i wykładać, a wieczorem jej mąż wrócił do domu – nieszczęśliwy z pracy, powiedział, że w ogóle go nie pociągam w tej formie, a potem zażądał jedzenia
Coraz częściej słyszałam od męża, że siedzę mu na karku z dziećmi, że nie wyobrażam sobie siebie. Zrozumiałam, że muszę znaleźć pracę, ale byłam pielęgniarką, nie mogłam dużo zarabiać, a mąż mi nie pozwalał.
Postanowiłam zostać manikiurzystką – i dobrze mi poszło. Byłam podekscytowana, zaczęłam przyjmować klientki w domu; mój mąż nie podejrzewał, że pracuję, miałam regularnych gości – i stopniowo zaczęłam dobrze zarabiać.
Pewnego dnia przyszła do mnie zadbana, starsza pani; jej mąż wrócił wcześnie z pracy, zastał mnie w pracy i zrobił scenę. Ta sama kobieta zapytała, dlaczego marnuję nerwy na takiego mężczyznę; zdałam sobie sprawę, że miała rację. Powiedziała mężowi, żeby spakował swoje rzeczy i pojechał do matki, ona jest idealna.
Później okazało się, że teściowa wyrzuciła go z domu, mówiąc, żeby wrócił i przeprosił, ale ja mu nie wybaczyłam. Teraz mam dobrze sytuowane, szczęśliwe dzieci i podążam własną ścieżką.
