Ołeksij ostrożnie wszedł do mieszkania, starając się nie hałasować. Nasłuchiwał i nagle usłyszał Irinę i jej córki rozmawiające w kuchni. “Dobrze, że mnie nie usłyszały”, pomyślał, “teraz muszę zakraść się do łazienki”.
Cicho zamykając drzwi, Oleksiy zdjął buty i kurtkę, chwycił telefon i skierował się do łazienki. Odkręcił wodę, rozebrał się i wziął prysznic. Kiedy skończył, odetchnął z ulgą. “Jestem zmęczony”, pomyślał. “Te kobiety mnie męczą. Muszę wybierać między Swietłaną a moją rodziną.
Nie mogę tak dalej.” Nagle rozległo się pukanie do drzwi łazienki i Aleksiej usłyszał głos swojej żony. -“Kochanie, to ty? Wróciłeś z pracy?” zapytała Irina. “Tak, kochanie” – odpowiedział cicho Aleksiej. -Wyjdę za dziesięć minut. -“Dobrze.
Czekam na ciebie w kuchni” – powiedziała surowo Irina. -Chcę z tobą poważnie porozmawiać. Aleksiej zamarł. Z jej głosu wyczytał, że jego żona jest więcej niż niezadowolona i obawiał się, że dowiedziała się o Swietłanie. Znalazł jednak w sobie siłę, by wziąć się w garść, postanawiając zaprzeczyć wszystkiemu, gdyby zaczęła rzucać mu w twarz faktami i dowodami.
Kiedy się wycierał i wychodził, Irina nagle oskarżyła go o używanie damskich perfum. Aleksiej zamarł z zaskoczenia, zdając sobie sprawę, że to zapach Swietłany. Ale zaprzeczył i poszedł do kuchni, próbując kłamać, by wybrnąć z sytuacji.
Ale nic nie działało. Po krótkiej kłótni Irina wyrzuciła go z domu wraz z jego dobytkiem. Oleksii zerwał związek ze Svitlaną, ale stracił też wszystko inne. Nie wiedział, dokąd pójść i jak kontynuować swoją egzystencję.
